Filmy i programy TV w bibliotece iTunes dzięki iFlicks

Umieszczenie wszystkich plików multimedialnych w iTunes uznałbym ze spokojem za rozwiązanie idealne, gdyby nie prosty fakt: jest to (lub raczej było) rzeczą niemalże niewykonalną. Rozwiązanie takie jest warte zachodu, ponieważ:

-wszystkie pliki znajdują się w programie, do którego obsługi przyzwyczaiłem się lata temu, co łączy się z dużą wygodą.

– mam możliwość przeglądania zawartości biblioteki na kilka sposobów, w tym także z pomocą Front Row, z którego lubię korzystać jednocześnie będąc kilka metrów od klawiatury.

– oba powyższe powody zwalniają mnie z posiadania innych programów do obsługi multimediów

– z pomocą opcji udostępniania (Home Sharing) filmy oglądać mogę na obu komputerach, bez potrzeby biegania z pokoju do pokoju z pendrivem.

– mam możliwość skorzystania informacji dodatkowych nt. filmu czy serialu, bez grzebania w portalach internetowych.

– korzystając z dysku zewnętrznego mogę podzielić bibliotekę na archiwum (rzeczy, które chcę przechować, ale do których nie zamierzam wracać przy najbliższej okazji), i plikami, z których zamierzam skorzystać w najbliższym czasie.

Oto kilka podstawowych powodów, które przychodzą mi na myśl. Nie będę jednak mówić o ograniczeniach i przeszkodach, jakie stają na drodze do scalenia biblioteki- i to z prostego powodu: ograniczenia te mam w zasadzie za sobą.

Problem napisów poruszałem już na tym blogu, teraz po prostu rzucę hasło: SRTool. Kluczowym jest tu inny program: iFlicks.

Dzięki niemu mogę połączyć kopię filmu z informacjami o nim, przenieść kopię do iTunes bez potrzeby konwersji (opcja Flatten to QuickTime…), co łączy się z zaoszczędzeniem czasu, utworzyć wersję dla iPhona, bez najmniejszych problemów.

Później pozostaje mi tylko przenieść plik srt z napisami do katalogu z filmem, a napisy będą widoczne również na drugim komputerze (opcja Home Sharing). W sieci znajdziecie kilka recenzji programu, ja wstrzymam się z jednego powodu: efekt, jaki osiągnąłem z pomocą iFlicks, nie pozwala mi spojrzeć na niego obiektywnie, pozostaje mi tylko go chwalić, pozwólcie więc, że skończę w tym miejscu.

Evom

Kiedy okazało się, że nie jestem w stanie poradzić sobie QT X, tak, program  ten odtwarzał filmy z adresów URL, postanowiłem poszukać czegoś, co łatwo i przyjemnie pozwoli zmienić tą sytuację. Btw, jeśli ktoś z Was ma patent na to, by QT X radził sobie z powyższymi zagadnieniami – proszę o info.

Oczywiście długo nie trzeba było szukać, ja chciałem jednak poznać jakiś nowy program-koniec końców trafiłem więc na Evom. Pod tą nic nie mówiącą nazwą kryje się urządzenie potrafiące całkiem sporo:

można więc bez problemu powiększyć bibliotekę filmów wideo, wysłać film do YT, umieścić go w folderze, zapisać go w formacie HTML5, czy nawet, zachować ścieżkę dźwiękową z filmu w pliku mp3.

Program jest szybki, jakoś filmów po przesłaniu do iTunes zadowalająca. Przy okazji: by pobrać film ze strony należy przeciągnąć do zakładek link ze strony autora programu- jego kliknięcie uruchomi proces pobierania.

Home Sharing w iTunes 9

Można by pomyśleć, że rozwiązanie to służyć ma jedynie ludziom, którzy wolne chwile wolą spędzać na słuchaniu muzyki niż na bieganiu z pendrivem od komputera do komputera. Chyba jednak najlepszą rzeczą w przypadku Home Sharing jest potencjał, jaki tkwi w tym rozwiązaniu- iPhoto, dokumenty do druku, filmy z dysku, wszystko aż się prosi o rozszerzenie funkcjonalności nowej opcji iTunes. Celem więc byłoby stworzenie multimedialnego centrum w każdym, że tak powiem, gospodarstwie domowym 🙂 Home Sharing to w końcu nic innego jak rozszerzenie możliwości AirPort, które do tej pory rozwijało skrzydła wspierane przez AirPort Extreme czy Time Capsule. Tym razem jednak otrzymujemy narzędzie sprowadzające jego obsługę do „one-click”.

Home Sharing w iTunes 9

HM wymaga podania hasła do konta iTunes Store. Poza oczywistymi oczywistościami, zaletą takiego rozwiązania jest dostęp do „Geniusza” drugiego użytkownika. W jego najnowszej wersji oznacza to na przykład skorzystanie z gotowych miksów, ułożonych według zawartości biblioteki. Kolejnym kapitalnym rozwiązaniem jest możliwość skorzystania z playlist użytkownika i ułatwienie sobie sprawy z przeszukiwaniem zawartości biblioteki tylko o rzeczy, których sami nie posiadamy. Można na przykład skorzystać z opcji 25 najczęściej granych utworów i na bieżąco obserwować ewolucję muzycznych gustów użytkowników.

Home Sharing pozwala więc zdefiniować nasze zasoby jako jedną wielką domową bibliotekę. Wraz z tym rozwiązaniem kończy się zaśmiecanie dysków kopiami tego, co i tak znajduje się w domu- czy będzie to ulubiony film dziadka, czy playlista siostry, ich odtworzenie nie będzie stanowić żadnego problemu.

iSofa – darmowy remote controller dla iPhone i Maca

Wpis będzie lamerski, bo jeszcze przez dłuższy czas nie będę w stanie przetestować aplikacji na moim iPhonie.  Ech, co tu dużo mówić, rozłąka straszna rzecz…

iSofa

Przesłanek do tego, by pokusić się o nagięcie podstawowej zasady tego bloga i opisanie nieprzetestowanej aplikacjie jest w tym przypadku kilka. Przede wszystkim jest nią pewna subtelna zmiana, jaką iSofa wprowadza, tj. „donationware”- przyznam, że przy tego typu aplikcjach pierwszy raz słyszę o tym rozwiązaniu.

iSofa pozwala odtwarzać muzykę z iTunes, włączyć film w QuickTime, VLC, DVD Player, skorzystać z Front Row czy Keynote (nie spodziewałbym się jednak, iż poradzi sobie z większymi plikami). Z pewnością testowaliście już tego typu aplikacje, wiecie, o co chodzi. Poza tym, program pozwala kontrolować ekran komputera i ustalić budzik- przyznacie, że to całkiem sporo!

iSofa- podstawowy interfejs ze zmienionym tłem

i jeszcze jedno, z programu skorzystać mogą również użytkownicy systemu OS X Tiger 🙂

Filmy, napisy, gadżety: RoadMovie i Submerge

Całkiem niedawno Jörgen Isaksson skończył pracę nad nową wersją RoadMovie, programem eksportującym filmy na urządzenia przenośne. Tym razem rozszerzył ofertę o wersje przeznaczone do publikacji w sieci i upload do serwisu YouTube (dokładna lista możliwości programu znajduje się na stronie).

Oczywiście program nie mógł obyć się bez renderowania napisów, mojej ulubionej funkcji, polegającej na dopasowaniu znalezionych napisów do posiadanej wersji filmu- była ona dostępna już w Submerge i nadal sprawuje się przyzwoicie. Wystarczy dodać film, który zripowaliśmy sobie z płyty, dodać napisy w formacie .srt, .sub lub micro DVD, a program je dopasuje. Jeśli napisy są w wersji polskiej należy pamiętać o tym, by w „Encoding” wybrać ISO latin 2.

RoadMovie nie nastręcza żadnych problemów, jest posty w użyciu i nie wymaga dłuższych wprowadzeń. Ciekawostką, z której co prawda jeszcze nie skorzystałem, jest możliwość wrzucenia do programu kilku filmów i stworzenie kolejki- rzecz jest do wypróbowania, obawiam się jednak zaburzeń stabilności, które zdarzały się wcześniej.

Na konwersję standardowej długości filmu potrzeba ok. 1,5 do 2 godzin- dokładnie takie same wyniki osiąga dużo tańszy Submerge. Wydaje mi się, że od nowego dzieła można było spodziewać się zmian w tym względzie, zwłaszcza, że wspomina się o nowym, szybszym sposobie konwersji. W tym momencie pozostaje mieć program na oku, korzystniejszym rozwiązaniem będzie pozostanie przy Submerge.

iSubtitle- Napisy w filmach na iPhone i iPod Touch.

Trwałe umieszczenie ścieżki dialogowej w filmie zainteresowało mnie dopiero przy starciu z odtwarzaczem DVD, który, owszem, rozpoznawał napisy, nie radził sobie jednak z polskimi znakami. Przyglądając się aplikacji iSubtitle uległem pokusie umieszczania napisów również w filmach oglądanych na iPhonie, w iTunes, czy QuickTime.

Program wymaga od nas posiadania pliku z napisami w formacie .srt, by w takową się wyposażyć, skorzystałem z minimalistycznego SRT Tool, który w sekundę przystosował plik .txt  wymaganego formatu. Po otwarciu interesującego filmu w iSubtitle należy załadować napisy klikając na plus w oknie ustawień.

Po dołączeniu napisów pojawia się pole do popisu dla użytkownika- musi on wybrać odpowiednie kodowanie napisów. Program rozpoznał (błednie) język napisów jako angielski- zmieniam to, wybierając polski z listy języków.  Teraz pozostaje sprawa kodowania. Według dołączonego do programu tutorialu opcja „guess” sprawdza się przy odgadywaniu, jakiego kodowania wymagają napisy- z praktyki wynika co innego. Wybierając więc dowolną scenę w filmie sprawdzam, w jaki sposób wyświetlają się napisy, przy kodowaniu Windows Latin 2 wygląda to tak:

Wybieram więc polski z kodowaniem Unicode UTF-8 i to samo zdanie w ludzkiej formie wygląda następująco:

(uwaga: przy zmianie kodowania wybrany język wyłącza się, należy ponownie odhaczyć go na liście).

Teraz, klikając na „Action”, wystarczy wybrać format, w jakim zapisany ma być film z dostosowanymi napisami.

Cały proces trwa chwilkę- około minuty. By odtworzyć napisy w QuickTime, czasami trzeba wybrać język z listy w oknie widoku, w iPhonie i iTunes podstawowe menu zawierać będzie chmurkę z napisami:

Voila!

Zbiory filmowe na Macu #1.

Jeśli coś cieszy mnie dziś bardziej niż odkrycie tej genialnej aplikacji, to chyba tylko fakt, iż jej podobnych jest co najmniej kilka. Zanim je przetestuję, pozwolę sobie w tym miejscu lekko zawyć z radości. Już.

Od dłuższego czasu szukałem aplikacji, która pozwoli mi zorganizować i pamiętać o filmach, których do tej pory nie obejrzałem, o których mało wiem, lub na których premierę czekam od chwili, gdy dowiedziałem się o podjęciu pracy nad nimi. Niczego takiego nie znalazłem, święcie przekonany, że nie istnieje- założyłem więc konta na portalach filmowych, inne, jak na przykład Reelz postanowiłem subskrybować. Efekt? Kilkanaście propozycji do obejrzenia tygodniowo, wiecznie zapchane łącze, a po miesiącu- białe plamy i rozpacz, bo zapomniałem, jakiegoś tytułu. Zdesperowany zacząłem wpisywać daty premier do iCal. No i dziś stało się, znalazłem coś, co nazywa się KavaMovies.

Możliwości programu powaliły mnie połączeniem prostoty z przewidywaniem oczekiwań kinomaniaków- nie pominięto żadnego klucza, według którego starałem się kiedykolwiek znaleźć coś wyjątkowego. Listę rzeczy do obejrzenia można więc utworzyć na przykład według nagród filmowych – od nagród Akademii po berlińskiego Misia. A poza tym- według słów kluczowych, reżyserów, aktorów, języków, itd. Chcielibyście wiedzieć, kto był nominowany w Cannes w 1946? W ilu filmach zagrał, nie wiem, John Deep? Wystarczy wybrać właściwą rubrykę i voila! Równie łatwo można tu znaleźć film przed premierą- pierwszym tytułem, jaki wpisałem, był Moon- zaraz po naciśnięciu klawisza enter miałem wszystkie dane na jego temat pobrane z IMDB.

Jak widać, film możemy przydzielić do danych kategorii zwyczajnie klikając na buttony pod zdjęciem i w ten sposób przydzielić go do odpowiedniej rubryki- w tym przypadku będzie to oczywiście „want to see”. Ale to jeszcze nie wszystko. Oto, co widnieje w pasku górnym:

Okazuje się, że szukając jakiegoś filmu możemy skorzystać z bazy iTunes, przejrzeć informacje w Wikipedii, poszukać w filmu w Amazon, lub po prostu poszukać aktywnego torrenta z filmem. To ostatnie zostawię bez komentarza. Jak mówiłem na początku tego postu- rozejrzę się, co do zaoferowania ma konkurencja i dopiero potem przydzielę aplikacji tag „must have”. Na dzień dzisiejszy wygląda na to, że całkiem zasłużenie.